“This kind of spectacle, so original, creative, elegiac, multidisciplinary, so wholly different of contemporary dance  and of the complete theatre history of the past centuries that another word than ‘dance’ should be invented to describe this performance, unless ‘dance’ comprises every truly living spectacle”.

(Jean-Gabriel NANCEY, Effet d’art: nudité, enfin!, in Danse. European dance news (Paris), n°270, 2012, p. 55)

Solodans voor stilte en wit, sinds 2001

CONCEPT                                      PERS 

Support for ‘Blondes have no soul’ in 2000, date of its creation

Kyoto Art Center: Artist in residence; Bunka-cho  (Japanese Ministery of Culture); Flemish Ministery of Culture; City of Ghent.

Traces:

2011: France: L’Avant- Seine, Théâtre de Colombes, Paris

2006: Belgium: CC Menen,  CC Evergem

Royal Museum of Fine Arts, Antwerp: Gorge(l) exhibition

2004-05: Spanish tour in Cadiz, Seville, Madrid, Santiago de Compostela, Valladolid

series  The Small House for Radical Art and ISTF / Ghent

2004: France, Paris: Théâtre de la Cité Internationale  and Théâtre Choisy Le Roi. IFOB, series

2003: France, Paris: Théâtre de la Cité Internationale

2002: Belgium ‘Kunstencentrum Belgie’, Hasselt; Poëziezomer in Watou  (only the songs);

Théâtre Marni, Brussels,  series

2001: creation in Kyoto Art Centre, Kyoto, and the ‘Flanders Centre’ in Osaka, series

series  The Small House for Radical Art and ISTF / Ghent

Dans voor piano, solo & duo

Met ‘Making the skies move’  creëert  Petra Sandra Vermeersch voor de tweede keer een scenisch werk gebaseerd op de idee van een gedanst concert.  Waarbij ze de muziek nauwgezet analyseert en fysiek transparant poogt te maken. De muziek die ze daarvoor kiest, voelt ze zelf aan als een muzikale equivalent van haar dansonderzoek.  Hier kiest ze ervoor om met de piano als solo-instrument een relatie aan te gaan.

‘In tegenstelling tot het orgel komt de piano mij veel meer als een ruimtelijk dan als een lichamelijk instrument voor. Dat gevoel zoek ik choreografisch te vertalen. Met ‘Making the skies move’ onderzoek ik de onzichtbare lagen in de ruimte. Ik beeld me in,  en tracht ook werkelijk gevoelig ervoor te zijn, hoe met elke beweging en met elke noot, de onzichtbare deeltjes doorheen lagen van de ruimte bewogen worden. Zacht doorklief ik de ruimte. Van onder naar boven, van donker naar licht. Veel meer dan in de andere werken ontstaat de dans hier vanuit de ademhaling. De dans vindt haar oorsprong in een ademende resistente ruimtelijke massa rond het lichaam en moet doorheen een circulaire beweging een haast eindeloze projectie in de ruimte vinden’.

In de scenische versie van 2011 werkt Pé, samen met Angela Babuin, een duo uit,  enkel op de muziek van Olivier Messiaen. Pianomuziek, zo zelden gehoord en nog minder vaak choreografisch uitgewerkt.  Zowel danseressen als pianist zoeken naar een fragiele, haast etherische schoonheid die ontstaan vanuit een grondverschuivend dissonant gevoel, zo eigen aan het werk van Messiaen.

In een uitvoering van Jan Michiels worden zeven werken van Messiaen zeven dansen, afwisselend strak gechoreografeerd en geïmproviseerd uitgevoerd. De pianomuziek wordt afgewisseld door een minimalistische soundscape van Ludo Engels.

‘Making the skies move’  begon oorspronkelijk, in 2008,  als een visuele en gedanste installatie met een ruimere selectie aan pianomuziek  (zie rubriek ‘mixed media’). De oorspronkelijke visuele installatie werd hier scenografisch verder ontwikkeld en bestaat  voornamelijk uit een grote hoeveelheid geschilderde witte deeltjes en wezentjes gevangen in een veelheid van driedimensionele houten structuren en op  tableaus. Op naïeve en tere wijze probeert de installatie vast te houden wat dans en muziek in beweging proberen te brengen : de hemel …

Choreografie : Petra Sandra Vermeersch
Dans : Petra Sandra Vermeersch, Angela Babuin
Piano : Jan Michiels
Soundscape : Ludo Engels

Licht : Koen Moerman
Fotografie : Julie Jones
Muziek : Olivier Messiaen

Gerealiseerd met de steun van de Stad Kortrijk en Muziekcentrum Track.

Voorstellingen 2011 :

België : CC De Spil Roeselare, CC De Adelberg Lommel, CC De Ververij Ronse

Frankrijk : L’Avant-Seine / Théâtre de Colombes, Colombes, Parijs.

DRIE MAANDEN LANG DANSTEN 11 DANSERS VAN RADICAL HEARTS CIE 4 DAGEN PER WEEK 3 UUR PER DAG NON STOP
IN DE TENTOONSTELLING GEMAAKT DOOR PAUL VANDENBROECK VOOR KMSKA EN MAS .
ZIJ WAREN ALS GEVOELSGIDSEN DIE DE SENSIBILITEIT EN ENERGIE DIE SPRAK UIT WERKEN UIT VERSCHILLENDE CULTUREN EN TIJDEN BELICHAAMDEN EN OP EEN NIET TALIGE MANIER , MAAR VIA LICHAAMSKWALITEIT EN BELEVING TOT BIJ HET PUBLIEK BRACHTEN . ZIJ VERBONDEN VERSCHILLENDE KUNSTWERKEN IN CLUSTERS SAMENGEBRACHT EN NODIGDEN UIT TOT EEN LICHAMELIJKE ERVARINGSGERICHTE BELEVING

18/5/2017 ➔ 20/8/2017
ONTMOETINGEN – ENCOUNTERS 

fotos  Luc De Preitere  /  Yourt

MEER VIDEOS           PERS         DEELNEMENDE ARTIESTEN & MEER

Ontmoetingen / Encounters is een transculturele en transmediale tentoonstelling/gebeuren/performance waarin de kunstwerken in clusters of golven worden samengebracht : soms op grond van hun energetisch-esthetische overeenkomst of gelijkenis, soms op grond van een spanning tussen werken van uiteenlopende herkomst.

Deze manifestatie is laagdrempelig in die zin dat géén culturele voorkennis wordt vereist en dat er geen woordelijk discours moet ‘begrepen’ worden. De bemiddeling tussen tentoongestelde werken en toeschouwer is ervaringsgericht en gebeurt via het lichaam van de performers en doorheen de eigen intuïtie van het publiek. Het langdurige theoretische onderzoek dat aan de expo voorafging vindt zijn neerslag in een boek A glimpse of the concealed. Body – intuition – art (BAI Publishers) dat verscheen naar aanleiding van het gebeuren.

• Klik hier voor meer info  over het choreografisch circuit.

• Donderdag en vrijdag van 13u30 tot 16u30
• Zaterdag en zondag van 14u30 tot 17u30
• Elk laatste woensdag van de maand van 15u30 tot 18u30