Experimentele performance en concert, 2006

‘Men moet mij niet denken, men moet me voelen…’: de revolutionaire danser Vaslaw Nijinski, ster van Les Ballets Russes; schrijft in drie koortsachtige weken van 1919 zijn ‘Cahiers’. De dreigende waanzin, zijn totale inzet voor zijn kunst, God en de voorbije oorlog, de dood en een alles overnwinnende schoonehid wentelen door elkaar in één maalstroom.

Dialogeren met de veelzeedige elektronicacompoisties van Peter Clasen, de virtuaoze trompet van Bart Maris en de werlsprekende cello van Lode Vercampt, danst  Pé zich clownesk en meeslepend, zingend in het Frans en sprekend in het west-vlaams doorheen Nijsinksi’s kreten.  Wijsheid en poëzie, soms ongesmeed tot songs, soms omgezet in onvervalst West-Vlaams, soms met een clowneske toest, de structuur van de voorstelling steeds uitdagend door hartstochtelijke improvisatie, vol  fouten en oncorrect gedrag, ‘omdat God zijn fouten niet verbetert’ ( Nijinsky )

Opnieuw een voorstelling die voor de experten niet door de beugel kon.  En weg was het vreugdevolle experiment.  Leve de vrijheid ! ?

Compositie voor trompet en cello : Bart Maris

Cello: Lode Vercampt

Trompet : Bart Maris

Songs , west-vlaamse adaptatie :  Pé Vermeersch

Electronica : Peter Clasen

Foto’s :  Jan Keirse :