Interactieve landschapschoreografie voor volkstuintjes

voor stad kortrijk 

Op de top van het Buda eiland ligt Leilekkerland; een stuk grond waar volgens ecologische principes experimenteel en collectief wordt getuinierd.

In het respect voor duurzaamheid, het geven van tijd, en het belang van organisch werken herkent choreografe Pé Vermeersch ook de ideologische inzet van haar dans en therapiepraktijk die ze reeds meer dan 15 jaar uitbouwt. Doorntuin wordt door z’n lange tijdssduur en de visuele , organische installatie  ook een beeldend werk voor heel diverse lichamen en volkstuintjes. De tuinier bewerkt de aarde, de danser het lijf. Gevoelige, intens verstilde lichamen, de geconcentreerde, verzorgende beweging van de tuinierder, intens verstilde grove natuurlijke bewegingen, beeldende elementen, de verrassende composities voor de saxofoon vervloeien tot één ademend gebeuren dat zowel waargenomen als ervaren kan worden.

De doorntuin bloedt. Zacht. Lichtjes gekweld, verwond. De aarde kleurt ook rood.  Hoe het gekwetste vruchtbare land en lijf verzorgen ? Blindwalks zijn reeds jaren lang een onderdeel van de danstraining van Vermeersch en hebben  met hun klemtoon op empathie en sensibiliteit een grote helende capaciteit. Met deze installatie worden ze opnieuw zichtbaar gemaakt en kunnen ook een aantal mensen uit het publiek een blinde geleide wandeling krijgen, waarbij de nabijheid van het water een heel intense ervaring wordt.

Lichaamswerkers en dansers, Sarah Michel, Ilya Krouglikov,   Mira Walschot,  Rebecca Rosseel, Sofie Remmerie, Alejandro P. Russo,  Sylvianne Luyckx, Johan M. Vandewalle, Pé Vermeersch  –  saxofonist Bertel Schollaert  en  tuiniers van Leilekkerland